Twee jaar geleden verscheen een eerste boek waarin Jan Smets een vijftigtal heel diverse Mechelaars portretteerde. Hij had niet de pretentie hét verhaal van... » 

Twee jaar geleden verscheen een eerste boek waarin Jan Smets een vijftigtal heel diverse Mechelaars portretteerde. Hij had niet de pretentie hét verhaal van deze stad te vertellen. Helemaal niet. Maar elk van deze Maneblussers bracht een puzzelstukje aan van hoe deze stad denkt, doet, droomt, leeft ... Bekenden en minder bekenden deelden met de lezer hun heden en verleden en Jan tekende hun verhalen op. Hij voelde zich een bevoorrecht toehoorder. In dit tweede deel bleef het concept behouden. Jan ging op bezoek bij weerom een vijftigtal andere Mechelaars: van het aartsbisschoppelijk paleis tot het volkscafé. Hij ontmoette kunstenaars die de pijn van het ouder worden tastbaar ondervonden; hij had een babbel met de grote dame van het Mechels ballet. Hij zat aan tafel met een Syrische vluchteling die in onze stad een veilig onderkomen vond en beluisterde het avontuur van een kleine Baskische jongen die hier geadopteerd werd en 'nieuwe Mechelaar' werd. Belleman of beiaardier, acteur of landbouwer op de Battelse Warande ... In dit boek vertellen ze van vroeger en nu. Verzuchtingen, herinneringen, toekomstdromen. Mensen van vroeger en nu: ze hebben dezelfde zorgen, verwachtingen, passies ... En die verhalen dienen verteld. Telkens opnieuw. «