Boek
M.
Leah Rosenberg werkt op aandringen van haar galeriehoudster aan een zelfportret. Voor het eerst in jaren kan ze zichzelf niet ontlopen. De opdracht voert haar terug naar haar jeugd, naar een rozen kwekende vader, een meelijwekkende moeder en Joodse grootouders met een reusachtige verzameling conservenblikken. En bovenal naar de geschiedenis met Markus Prins, haar zachtmoedige leraar Klassieke Talen. Als vijftienjarige ontmoet ze M. dagelijks bij de Oude Kerk, in een wereld waarin voor anderen geen plaats is. Tot hun samenzijn op een dag dramatisch afgebroken wordt. Nu, vijfentwintig jaar later, vraagt ze zich af of hun hartstocht werkelijk bestaan heeft. Of draagt ze al die tijd een illusie met zich mee? Shira Keller (1985) studeerde af als theatermaker aan de Toneelacademie Maastricht. Ze woont afwisselend in Amsterdam en in een Zwitsers bergdorp. M. is haar debuut. «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
M.
Leah Rosenberg is een beeldend kunstenares. Zij krijgt, wordt opgedrongen door haar galeriehoudster, een opdracht om mee te doen met een tentoonstelling. Daarvoor moet Leah een zelfportret (buste) maken. Dat is nog niet zo makkelijk. Door deze opdracht kan ze zichzelf niet meer ontlopen. Deze opdracht brengt haar terug in de tijd:
Haar jeugd, met een vader die gek is van baccararozen en ze zelf kweekt, maar die ze ook vreemd vind, dat komt door Japan. Een wereldvreemde moeder, die dagelijks op sokken op de wcbril staat, om met een liniaal nauwgezet een kalenderblaadje van de kalender afscheurt. Haar grootouders van Joodse komaf, waarvan ze zich kan herinneren dat zij een provisiekamer hadden met duizenden blikken conserven. En haar leraar klassieke talen, Marcus Prins, daar was zij verliefd op. Leah heeft dat ook aan hem kenbaar gemaakt. Hij is daar op in gegaan en hebben elkaar dagelijks om vijf voor elf bij de Oude Kerk ontmoet. Dat was haar wereld, samen op een bankje uitkijkend over het meer. Op een dag vertelt Marcus haar dat het afgelopen moet zijn. Zijn vrouw verwacht de tweede baby en hij kan het niet meer aan om in twee werelden te leven. Hij gaat er aan onderdoor.
Door nu terug te kijken na een lange tijd vraagt Leah zich af of het echte liefde is geweest of een droom.
Shira heeft een prettige beeldende schrijfstijl, gebruikt mooie en aparte zinnen, zoals:
de verloren tijd hechtte zich als schimmel op mijn rug.
nam ik een breekijzer en klemde het tussen de o zo veilige minuten.
Het sprookje van Doornroosje loopt als een rode draad door haar verhaal. Een heel mooi debuut.
