Na haar afstuderen werkt Luna van Rooden tijdelijk in een callcenter en ondertussen solliciteert ze naar banen bij gerenommeerd advocatenbureaus.. Tijdens haar werk krijgt ze het verlossende telefoontje dat ze is aangenomen bij het advocatenkantoor Kratz & Kratz. Haar lang gekoesterde droom carrière te maken gaat in vervulling . Het verloopt echter niet zoals Luna in haar gedachten had vanwege een paar foutjes, maar ze weet ook een aantal zaken te winnen.
Luna heeft een relatie met de werkeloze Tobias, door de vele afwijzingen op zijn sollicitaties raakt hij steeds meer gedeprimeerd. Dit wordt Luna allemaal teveel en na de zoveelste ruzie besluit ze om een avond te gaan stappen.
Deze avond stappen eindigt met te veel drank op en wordt ze wakker naast Marcus. Marcus is niet helemaal eerlijk is over wat hij in zijn dagelijkse leven doet. Nadat ze hem in de rechtbank is tegengekomen spreekt ze hem aan om verhaal te halen.
Dit heeft tot gevolg dat ze ergens in terecht komt waar ze eigenlijk niets mee te maken wilt hebben.
Het rechtssysteem wordt veel besproken in boeken, maar Max geeft ons een inkijkje hoe het werkelijk functioneert. Door zijn rechtskennis heeft hij dit weten om te zetten in een juridische thriller die gelukkig niet bol staat met juridische termen. Het verhaal is vlot, helder en duidelijk geschreven en je kan aan de schrijfstijl goed merken dat hij over veel kennis van zaken beschikt. Hoewel de vaart er goed in zit is de spanning subtiel verwerkt. Dat had wat mij betreft wel met iets meer pit aangezet mogen worden.
De beschreven personages zijn goed op elkaar ingespeeld en halen het goede en het slechte in de mens naar boven.
Plezierig zijn de onverwachte wendingen in het verhaal dat duidelijk naar het plot toe leidt.
“Lieve edelachtbare” heeft twee verhaallijnen die elkaars niveau omhoog halen om tot een heel goed geheel samen te komen. Het boek sluit mooi af en heeft het een kleine opening gelaten voor een vervolg.