Al spreken wij van het grijze verleden, de Middeleeuwen waren verre van grijs, getuige bijvoorbeeld de schitterende miniaturen en andere versiering in de bewaar... » 

Al spreken wij van het grijze verleden, de Middeleeuwen waren verre van grijs, getuige bijvoorbeeld de schitterende miniaturen en andere versiering in de bewaarde handschriften. Dit verre verleden was zelfs nog kleuriger dan wij ons nu vaak realiseren. Kerkportalen die wij als grijs en eerbiedwaardig kennen, waren met een bonte kleurenpracht getooid. Kale houten beelden die wij nu om hun eenvoud bewonderen, hadden blozende gezichten en kleurige kleding.Die kleuren waren er niet alleen voor het mooi, ze waren ook functioneel. De kleur van kleding bijvoorbeeld kon iets over de drager zeggen – over zijn/haar bedoelingen of karakter – of over de gelegenheid waarvoor de kleding is aangetrokken. In handschriften werd kleur mede gebruikt ter structurering van de tekst. Ook op theoretisch niveau hield men zich in de Middeleeuwen bezig met kleuren. Men schreef verhandelingen over de betekenis en functie van kleuren, maar ook over de vraag wat kleur eigenlijk is, en hoe wij kleur waarnemen.Dit kleurrijke themanummer ve «