Boek
De Thea Beckmanprijs, de Boekenleeuw, de prijs van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen, de Interprovinciale Prijs voor Letterkunde, de Kleine Cervantes, een eervolle vermelding van de Zoenjury … Jonkvrouw van Jean-Claude van Rijckeghem en Pat van Beirs viel meermaals in de prijzen. Het boek werd geprezen en gelauwerd en zette de historische (jeugd)roman opnieuw op de kaart.Marguerite van Male is veertien en een half. Ze is de erfgename van Vlaanderen. Ze droomt van een witte ridder die haar naar een kasteel in de wolken zal voeren. Maar de ridders die ze ontmoet zijn allemaal sufferds die niet bestand zijn tegen haar pittige karakter en haar opvliegende aard. Op een dag beslist haar vader met wie ze die zomer zal huwen ...In haar eigen woorden vertelt Marguerite over haar vreselijke vossenhaar dat nooit in vorm blijft, over Willem, die een meester is in de zoenkunde, over Roderik, uit wiens kaakbeen ze een tand heeft geslagen, over de monnik Zannekin, die stinkt als een varkenskot, over de vrije stad Brugge met haar knarsende uithangborden, over de boeken van haar moeder met hun smachtende liefdesverhalen, over de rode zweertjes in het gezicht van haar toekomstige echtgenoot en over de zwarte haat die ze voelt voor haar bloedeigen vader.In het voorjaar 2009 verschijnt Jonkvrouw in paperbackeditie bij Uitgeverij Manteau. Ook het volgende boek van deze auteurs zal bij Manteau verschijnen. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Aan het de afbeelding van het schilderij op de kaft, merk je dat het boek zich zal afspelen in de middeleeuwen. Het thema van het boek is geschiedenis, liefde, relatie met ouder(s), vriendschap, … Het inleidend tekstje uit Northanger Abbey van Jane Austen was al onmiddellijk iets om over na te denken, en achteraf merk je dat dat kleine tekstje voor een groot deel weergeeft waar het boek over gaat: een vrouw (meisje) die probeert op te boksen tegen de vooroordelen van haar tijd over wat vrouwen moeten doen en in hoeverre vrouwen hun mening mogen zeggen. Austen’s personage zegt dat ze geschiedenis maar saai vindt omdat het altijd maar gaat over saaie vetes tussen koningen en pausen, oorlogen, … Kortom: altijd maar saaie mannen die saaie dingen doen en ze klaagt dat er nooit vrouwen aan te pas komen in de geschiedenis.
Met Jonkvrouw plaatsen de auteurs (Jean-Claude van Rijckeghem en Pat van Beirs) een vrouw op de voorgrond van de geschiedenis, en op wat voor een manier! Het hoofdpersonage Marguerite van Male heeft een zeer sterk karakter en weigert te buigen voor mannen, en al zeker niet voor haar vader, die haar toch tevergeefs probeert onder de duim te houden. Jammer genoeg heeft Marguerite niet erg veel geluk in haar leven en naarmate het boek vordert, wordt ze steeds neerslachtiger en is ze haar ongeluk meer dan zat. Toch blijft ze altijd haar sterke karakter en haar vechtersmentaliteit behouden.
Alhoewel het boek voor een groot stuk gebaseerd is op waargebeurde feiten, is het een heel goed verhaal. De stukken waarvan ik denk dat de auteurs ze zelf hebben ingevuld, aangezien Marguerites leven niet van a tot z kan beschreven zijn op basis van bronnen, passen zeer goed in het kader van de historische feiten. Ook Marguerites karakter verandert amper, wat ze ook doet, hoe oud ze ook is. Behalve op zeer uitzonderlijke momenten is ze iets zwakker (meestal door, of in het bijzijn van haar vader).
Niet alleen de inhoud van het boek spreekt mij heel erg aan, maar ook de manier waarop het geschreven is. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Marguerite verteld en je kan je heel erg goed inleven in het verhaal. Wat ik iets minder vond, is dat het boek een open einde heeft. Je zit helemaal in het verhaal en dan stopt het terwijl je toch nog wilt weten hoe het verder afloopt met Marguerite, maar voor de rest vind ik dat er weinig minpunten te bemerken zijn.
Ik zou het boek aan iedereen aanraden ouder dan 14 jaar, zowel jongens als meisjes.