Op 1 juli 1961 maakt Rob van Woerden een ongelukkige duik in de Amstel. Hij loopt een hoge dwarsleasie op en is vanaf dat moment bijna volledig verlamd. Hij kan... » 

Op 1 juli 1961 maakt Rob van Woerden een ongelukkige duik in de Amstel. Hij loopt een hoge dwarsleasie op en is vanaf dat moment bijna volledig verlamd. Hij kan nog slechts één arm gebruiken en zijn hoofd. Niettemin weet hij in de jaren daarna, ondanks alle lichamelijke beperkingen, de afhankelijkheid die daarmee gepaard gaat en daarbovenop de vele operaties die hij nog moet ondergaan, een studie psychologie af te ronden. En zowel sociaal als maatschappelijk een .normaal. leven op te bouwen. Juist zijn eigen beperkingen helpen hem carrière te maken als psycholoog en brengen hem waardevolle contacten.Nu, 44 jaar later, kijkt Van Woerden net als zo veel pensionado.s terug op zijn leven. Een rijk leven. Van Woerden is het levende bewijs van de uitspraak: In elke crisis schuilt een kans. Twee van zijn vrienden hebben hem geïnterviewd en hij heeft de tekst zelf verwerkt tot dit persoonlijk document. Een mooi, moedgevend verhaal, dat echter de ellende niet verbloemt. «