Er zijn verhalen die het gewoon verdienen, of waard zijn -hoe je het ook wil zeggen- om opgeschreven te worden. Schrijfster Elise Lengkeek ontdekte zo'n verhaal en ze schreef er het boek Ik Beken over. Een prachtig en indrukwekkend boek over een oud verzetsstrijder, Ferry Holtkamp, uit de oorlog die handelde om Nederlands-Indië.

Ferry Holtkamp benaderde schrijfster/journaliste Elise Lengkeek zelf met de vraag om zijn levensverhaal op te tekenen. Dat dit zo'n indrukwekkend verhaal zou worden, had ze toen nog niet kunnen voorzien. Het boek beschrijft de situatie in Nederlands-Indië centraal, ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Een geschiedenis die, naar vaak blijkt, enorm onderbelicht is gebleven. Door Ik Beken krijgen we een indringende kijk in wat zich daar allemaal heeft afgespeeld. Holtkamps leven staat symbool voor al wat daar is gebeurd. Met name de verhalen over zijn ervaringen in de Japanse gevangenissen in die tijd maken pijnlijk duidelijk dat het er daar allerminst menselijk aan toe ging en dat wij daar als Nederlandse gemeenschap onze ogen niet voor mogen sluiten.

Ik beken zou heel goed onderdeel kunnen zijn van het studieprogramma op middelbare scholen om zo de situatie in Nederlands-Indië te onderwijzen, een verhaal dat onlosmakelijk is verbonden met Nederland, maar dat zo goed als volledig naar de achtergrond is verdreven. Her en der in de media lees je dat dit boek een 'reconstructie' à la Peter R. de Vries zou zijn. Deze betiteling is zeer waarheidsgetrouw. Het boek onthult, onderzoekt en zet uiteen. Het laat zien wat nog vaak ongezien is, maar zeker gezien moet worden.

De stijl die Lengkeek hanteert, maakt het voor de lezer ook een boeiend boek. Ondanks dat het misschien redelijk dik is, lees je er vlot doorheen. Elke bladzijde wil je weten wat Ferry verder meemaakt en wat de gevolgen zijn voor zijn leven. Uit de schrijfwijze kun je ook heel goed aflezen dat Lengkeek zelf geraakt en gefascineerd is door het onderwerp en het verhaal van Holtkamp. Deze persoonlijke betrokkenheid weet ze heel goed over te brengen. Het maakt Ik Beken tot een aanrader voor jong en oud, voor Nederlanders en Indiërs.

Aan het einde van het boek is een behoorlijk aantal bladzijden besteed aan de bronnen en uitleg van bepaalde gebruikte termen. Het maakt het zeker evenzeer tot een naslagwerk als ook een leesboek. Geen vrolijk verhaal, maar de geschiedenis is nu eenmaal opgeschreven zoals hij heeft plaatsgehad, daar moet je niets aan wíllen veranderen ter romantisering.