Boek
Het lied van de rog
'Novaire ziet hoe de stilte tussen mensen beweegt.' - Abdelkader Benali
China, elfde eeuw voor Christus. De Shang-dynastie van keizer Zhou Xin ligt onder vuur. Barbaren trekken op naar de stad Yin. Koning Wu ziet in een zonsverduistering het teken dat de goden het heersende gezag niet meer ondersteunen.
In het leven van Fu Chen speelt de onrust geen rol. Hij zorgt er in de twaalfde nederzetting voor dat de rivier niet buiten haar oevers treedt. Op een dag wordt een afvallige vrouw zijn dorp binnengebracht. Ze heeft de doodstraf gekregen en wacht op de voltrekking van het vonnis.
Voor Fu Chen is ze al snel meer dan zijn gevangene. Als zij weet te ontsnappen, volgt hij haar op een reis dwars door het geteisterde rijk en ontdekt hij dat er meer aan de hand is.
De pers over Ma oest:
'Hij toont dat hij in staat is om in weinig woorden veel impliciet duidelijk te maken.' - NRC Handelsblad
'Hij weet bewondering af te dwingen in het laveren tussen drama en melodrama.' - de Volkskrant
'Het is een ambitieuze roman over mislukte ambities. Maar waar zijn hoofdpersoon stukliep, slaagt Novaire.' - Juryrapport Libris Literatuur Prijs «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Recensies van Het lied van de rog door Rashid Novaire
Ik heb dit boek gekocht naar aanleiding van een recensie in BOEK. Ik wilde weer eens een boek met wat meer diepgang dan de gemiddelde thriller / detective. Toch heb ik, na aankoop heel lang geaarzeld om te beginnen.
Uiteindelijk heb ik het boek uitgelezen. In het begin moest ik er heel erg inkomen, later werd het wat beter. Het was op zich wel een interessant verhaal, een man die zijn dorp verlaat, een vrouw achterna en er zo achterkomt dat de wereld veel groter is dan zijn dorp en de omliggende landerijen. En, dat er in die wereld heel veel dingen gebeuren waarvan hij de redenen vaak niet begrijpt.
Ik moet heel eerlijk zeggen dat van dit boek alleen de grote lijnen zijn blijven hangen. Dat is meestal niet zo'n goed teken, dan heeft het niet een diepe indruk gemaakt. Ik denk dat ik hem over een tijdje nog een keer ga lezen. Misschien dat ik dan dingen lees die ik bij de eerste keer lezen over het hoofd heb gezien.
