Vanaf het allereerste begin merk je de verwarring van hoofdpersonage Jennifer White, ooit een zeer bekwaam orthopedisch chirurg. Zij vertelt haar ervaringen, haar belevingen en herinneringen. Maar vooral het verlies daarvan. Jennifer lijdt al sinds enige tijd aan Alzheimer. Haar geheugen laat haar steeds vaker in de steek. Ze deelt haar verwarde gedachten, vlagen van herinneringen en vluchtige beelden van vroeger met de lezer. In een notitieboekje noteert ze haar gedachten, zeker wanneer het gaat om zaken die ze niet wil vergeten. Ook haar verzorgster Magdalena en haar kinderen Fiona en Mark maken gebruik van dit boekje. Op die manier kan Jennifer nalezen wat er met of over haar is besproken.

Het wordt al snel duidelijk dat er iets dramatisch is voorgevallen: Haar beste vriendin Amanda is vermoord in haar woning aangetroffen. Merkwaardige bijkomstigheid is dat daarbij vier vingers op zeer kundige wijze zijn geamputeerd. De verdenking ligt dan ook bij Jennifer.

Hoewel het oplossen van deze moordzaak natuurlijk een vraag is die continue terugkeert in het verhaal, is dat niet de hoofdzaak in deze aangrijpende roman.
De lezer is getuige van een hartverscheurend drama. Zowel Jennifer als haar omgeving worden steeds meer geconfronteerd met het verlies van Jennifers identiteit. Dat wordt nog eens versterkt doordat het laatste deel van de roman niet meer is geschreven in de ik-vorm. Niet meer vanuit het oogpunt van Jennifer, die zichzelf inmiddels volledig kwijt is. Maar door een objectieve verteller die nu het woord doet voor haar.

Hersenspinsels is een aangrijpend verhaal dat de lezer vanaf het begin meedogenloos bij de strot grijpt. Een absolute aanrader.

Een indrukwekkend boek. Geschreven vanuit een verwarde geest van een vrouw die chirurg was en eerder gestopt is met werken omdat ze alzheimer heeft. Ze wordt verzorgd door een vriendin die door haar kinderen wordt betaald. Haar beste vriendin wordt vermoord en zij wordt daarvan beschuldigd. Steeds verder glijd ze af heeft hele goeie momenten en agressieve momenten. Totdat ze opgenomen moet worden in een gesloten instelling. Wat is alzheimer een angstaanjagende en wonderlijke ziekte. Je word steeds minder mens. Het is een boek wat lang bijblijft.

Wat een ongelooflijk mooi boek. Heel aangrijpend en het laat je niet los. Je kunt je nu mss een voorstelling maken van hoe het moet zijn als je altzheimer hebt. Langzaam wordt je geheugen weggegeten, eerst de randjes en dan steeds verder. Van iets naar niets ... mss toch wel het ergste wat je kan overkomen, en hoe ga je daar als kind mee om..
Dit laat indruk achter en moet ff een plekje vinden.

Dit boek heeft mij enorm geraakt, het is bijzonder integer geschreven en je zou je kunnen voorstellen hoe het is om te leven met Alzheimer. Het heeft veel bij mij los gemaakt omdat ik er persoonlijk mee te maken heb op dit moment. Daardoor herkenbaar. Het is een ontroerend portret, soms rauw, soms met een glimlach. Het is een boek die nog wel even blijft nagalmen. Een boek die je gelezen moet hebben.