Boek
De tienjarige Sarah wordt samen met haar ouders opgepakt en naar het wielerstadion in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kledingkast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong, en de sleutel bij zich stak.Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia. Ze gaat op zoek in archieven en via het dossier van Sarah ontdekt zij het goed verborgen geheim van haar schoonfamilie. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Boeken met als thema de 2e WO. Kan je schrijven dat je het een mooi verhaal vind? Nee, niet echt. Oorlog en de gevolgen zijn nooit "mooi". Haar naam was Sarah is een goed verhaal, over een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Parijs. Wat ik wel mooi kan noemen is hoe Julia Jarmond via het schrijven van het artikel achter het familiegeheim van haar schoonfamilie komt. Vooral op het laatst op blz 302, wat Laure opmerkt zet je wel aan het denken. Ik citeer:
"Het verleden oprakelen is nooit goed, vooral niet als het gaat over wat er in de oorlog is gebeurd. Niemand wil daaraan worden herinnerd, niemand wil daaraan denken".
Mijn vraag daarop is: is dat wel zo? Tot slot: Lees het boek!