Boek
Haar naam was Sarah
De tienjarige Sarah wordt samen met haar ouders opgepakt en naar het wielerstadion in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kledingkast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong, en de sleutel bij zich stak.Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia. Ze gaat op zoek in archieven en via het dossier van Sarah ontdekt zij het goed verborgen geheim van haar schoonfamilie. «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Haar naam was Sarah
Tatiana de Rosnay – Haar naam was Sarah
Een aantal maanden geleden vroeg mijn schoonmoeder of ik “Haar naam was Sarah” al gelezen had. Ze vond het een geweldig mooi boek. Het kwam er toen echter niet van om het te lezen, maar ik ontdekte op de diverse boekensites dat het wel erg populair was in Nederland.
Tijdens de paasdagen waren we weer in Nederland en met mijn schoonmoeder kwam ik in een boekhandel en ik ging op zoek naar Nederlandstalige boeken. Opnieuw kwam de vraag of ik “Sarah” al gelezen had, dus ik besloot dit boek als bundel met de onlangs verschenen DVD, mee te nemen.
Het was erg mooi weer en we zaten rustig buiten, dus kwamen al snel de nieuw aangeschafte boeken tevoorschijn.
Het verhaal begon met een stuk over de tienjarige Sarah een joods meisje dat in de oorlog in Parijs woont. Zij en haar familie worden in 1942 opgepakt door Franse politieagenten. Aangezien Sarah denkt dat ze snel weer terugkomt, sluit ze haar vierjarige broertje Michel op in een grote kast en beloofd hem dat ze snel terug komt…
In het volgende hoofdstuk leren we de Amerikaans journaliste Julia kennen, die met een fransman getrouwd is en voor een Amerikaans tijdschrift een artikel over de deportatie van de Parijse joden in 1942 wil schrijven. Tijdens haar onderzoek raakt ze danig onder de indruk van het gebeurde en ontdekt ze ook dat het appartement wat al jaren in de familie van haar man is en waar ze naar de verbouwing willen gaan wonen ooit van joden is geweest…
Ondanks het zware onderwerp, vooral als het uit het zicht van Sarah wordt verteld, is dit een boek wat je bijna niet weg kunt leggen en ook nadat het uit is nog blijft doorspelen in je hoofd. Het zet je weer aan het denken over wat er in de Tweede Wereldoorlog met de joden is gebeurd. Iets wat niet mag worden vergeten.
Ook de DVD is erg goed en ik vond de sfeer uit het boek goed getroffen.
Zoals mijn schoonmoeder al had gezegd: het is echt een aanrader.
April 2011 – Bianca van Strien
