De twee weken na Oud & Nieuw zouden de meest zware worden van de hele <strong>Guyana</strong>-periode. Zelfs voor mij. De hele Tropenbos-club hield vakantie in ... » 

De twee weken na Oud & Nieuw zouden de meest zware worden van de hele Guyana-periode. Zelfs voor mij. De hele Tropenbos-club hield vakantie in Venezuela. Voor het geval dát hadden ze de Landcruiser bij ons kampement achtergelaten. Er was hier dus werkelijk niemand meer te bekennen. Lekker zul je denken! Dat was ook wel zo, maar vooral het veldonderzoek liep niet zoals het hoorde. Er ging niets mis, integendeel. Maar, na de eerste paar dagen in het veld na onze vakantie bleek dat we eigenlijk nog niet verder konden. We hadden de hulp van Victor nodig, die cement moest brengen voor de bouw van verschillende meetopstellingen. Hierdoor werden we gedwongen elke dag maar naast een meetkastje te zitten en te wachten, totdat de meter een constante waarde bereikt had. En dat de hele dag door. Werk voor één persoon. Omdat ik er totaal niet tegen kon niets te doen, klaarde ik elke dag dit klusje. Arme Maarten moest zijn dagen enkel lezend door zien te brengen. En we gingen steeds beiden het veld in, want je kon nooit weten... «