Het boek gerechtigheid vertelt het verhaal van Daisy. Daisy heeft een heftig verleden achter de rug. Met een onstabiele thuissituatie, een vader die dronk en losse handjes had en een moeder die er nooit voor haar was. Gelukkig heeft ze wel een hechte band met haar zusje, maar wanneer haar zusje omkomt blijkt dat ze minder tegen elkaar zeiden dat gedacht. Daarnaast heeft Daisy ook geen geluk in de liefde, meerdere vriendjes blijken niet te zijn wat ze verwacht. Wanneer ze na een mislukte relatie in haar kelder een schat vindt lijkt haar leven in een klap om te slaan en kan ze rechtzetten wat ze altijd al wilde doen.

Wat opvalt wanneer je door het boek bladert is dat de bladzijde opbouw nog weleens wisselt. Tijdens de hoofdstukken wordt er op de ene bladzijde verder doorgeschreven dan op de andere, terwijl het niet het einde van een hoofdstuk is.

Door de schrijfstijl blijf je als lezer wat meer buiten de tekst. Als lezer beleef het verhaal niet zoals de hoofdpersoon. Daarnaast is het meer een verhaal waaruit je een of twee hoofdstukken leest en dan weglegt dan een boek wat je in een ruk uitleest.

Het verhaal is goed uitgewerkt. Dit wordt bevestigd door het nawoord van de schrijver, waarin de research over het verhaal vermeldt staat. Helaas bevat het verhaal soms teveel details die het verhaal vertragen en ervoor zorgen dat je niet in het verhaal terechtkomt.

Het boek bestaat uit veel hoofdstukken, maar zeker in het eerste deel van het boek volgen deze hoofdstukken elkaar niet logisch op. Het verhaal krijgt daardoor een van de hak op de tak karakter en veroorzaakt ook dat je buiten het verhaal blijft staan. Daarnaast ontstaan er door deze manier van schrijven veel open plekken en vragen bij de lezer. De meeste open plekken worden echter in het tweede deel wel weggenomen. Dit is het deel dat het verleden van Daisy beschrijft, terwijl deel 1 het heden is.

Opvallend is dat in het voorwoord vermeldt wordt dat het boek voor Femke geschreven is, de vriendin van Daisy. Het taalgebruik doet echter anders vermoeden. Er worden heel veel dingen uitgelegd die Femke zelf al zou weten, zoals Katwijkse woorden en soms wordt de lezer direct aangesproken.

Kortom, het boek wordt eigenlijk pas spannend wanneer de lezer in deel 2 is aanbeland. Dan worden open plekken pas ingevuld en wordt het verhaal pas duidelijk. Het is even door het eerste deel heen worstelen voordat je het boek wat meer kan gaan waarderen.