Boek
Verdriet... Mensen willen je het liefst negeren. Doen alsof je niet bestaat.Ik laat je toe, geef je een plekje.Wil juist dat er wordt gepraat. Pas als de tranen mogen vloeien,is er ruimte voor een lach.Vóór die tijd is die niet echt. maar slechts een uiting van wat wordt verwacht. Toch kiest men eerder voor die neplach, dat scheelt immers weer eigen pijn. Een kleine glimlach, hoe onecht ook:"dan zal ze wel gelukkig zijn". De kloof die dan ontstaat wordt groter, we kletsen wat, maar zonder echt contact. Het is allemaal zo nietszeggend, ik geloof dat ik mijn spullen pak. Niemand ziet een ander graag verdrietig, maar wat als dat verdriet er is?door het zomaar te negeren sla je de plank volledig mis. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Er zijn nog geen recensies voor dit boek.