Wanneer de Parijse politie-inspecteur Mathieu Durey verneemt dat Luc, zijn beste vriend en collega, zelfmoord gepleegd zou hebben, gelooft hij dit nauwelijks en... » 

Wanneer de Parijse politie-inspecteur Mathieu Durey verneemt dat Luc, zijn beste vriend en collega, zelfmoord gepleegd zou hebben, gelooft hij dit nauwelijks en vindt hij geen rust voordat hij de reden kent. Hij ontdekt dat Luc in het geheim een reeks moorden onderzocht, waarbij de daders de lichamen in vergaande staat van ontbinding achterlieten en duivelse symbolen gebruikten. Alle daders blijken vroeg in hun leven een bijna-doodervaring te hebben meegemaakt. Beetje bij beetje onthult zich de schokkende waarheid: de moordenaars zijn als het ware door de duivel bezeten en handelen in zijn naam. Zal Mathieu zijn eigen leven en zichzelf trouw kunnen blijven nu hij oog in oog staat met het kwaad?

Tekstfragment
'Ik besloot tot een gebed, hoe moe ik ook was. Ik knielde neer aan het voeteneind van het bed. Een Onze Vader. Het simpelste van alle gebeden. De pelgrimsstaf waarmee ik mijn eigen vore had getrokken. Dat Onze Vader was de pijn in mijn knieën tijdens de eerste missen, wanneer ik het afraffelde in mijn ongeduld om buiten te spelen. Het was de totale onderdompeling van Saint-Michel-de-Sèze, toen ik de diepte van mijn geloof had ontdekt. Het was de ijverige, intense bede van de aanstaande priester, in de ban van het klokgelui van Rome. En toen de hulproep, in Afrika, omringd door de stank van lijken en het geschraap van machetes. En ten slotte het gebed van de smeris, in deze of gene kerk, om me van mijn eigen misdaden te zuiveren.

Onze Vader die in de hemelen zijt,
Uw naam worde geheiligd.

Een schril gerinkel weergalmde door de gang.
Ik sprong op en spitste mijn oren. Niets. Ik keek omlaag: ik had mijn 9mm al in de hand. De reflex was sneller geweest dan mijn bewustzijn. Ik luisterde nog eens. Niets.' «