Een adembenemend getuigenverslag van een joodse jongen. Nederlandse politiemensen drijven hem en zijn ouders in opdracht van de nazi’s het huis uit. Hij verliest alles door de nazi-terreur. Zijn geliefden, zijn vrienden, zijn zelfvertrouwen en zijn geloof in het verleden, het nu en de toekomst. Bijna zakelijk maar des te indringender beschrijft hij zijn ervaringen, reizen we in zijn hoofd mee. ‘Het kamp was een leerschool voor het sterven, niet voor het leven.’ Alles verliest hij, alleen het leven behoudt hij. Na de oorlog wint hij iets terug aan vertrouwen dankzij mensen die hem begrijpen en begeleiden. Met veel pijn en moeite slaagt hij voor het eindexamen. Op een boerenkar rijdt hij mee met andere geslaagde leerlingen. Ze komen langs een politiebureau. ‘Er wuiven een paar agenten. Ik wuif niet terug.’