Het laatste boek van het ene jaar en het eerste van het nieuwe jaar en m’n hoofd denkt al bijna in het Duits. Voor m’n gevoel was het een hoge drempel om in het boek te beginnen, maar eigenlijk ging het me heel goed af. Hoewel het alweer een tijd geleden is dat ik met Duits ben bezig geweest, was het alleen afstoffen van de kennis en na een paar hoofdstukken las het boek nog best snel.

Het verhaal gaat over Emma die meegaat op een excursie in de bergen, maar niet terugkomt. Ze raakt vermist na een onenigheid met twee leerlingen waarover ze assistent begeleider is. De twee jongens zeggen nergens iets van te weten.

Emma echter, krijgt de schrik van haar leven als ze na een val bijkomt en ziet wie haar gevonden hebben. Een oude legende over dwergenkoning Laurin lijkt veel meer waarheid te bevatten dan ze ooit had kunnen weten. En hij is ervan overtuigd dat Emma Schmilde is, zijn oude liefde. Hij wil met haar trouwen, maar Emma wil alleen maar ontsnappen!
Met de hulp van een mensenjongen die ook gevangen zit in het rijk van de dwergen, bedenkt ze een sluw ontsnappingsplan, maar of ze daar de vrijheid mee terug krijgt waar ze zo naar snakt…

Het begin van het verhaal vond ik traag gaan, wellicht doordat mijn kennis van Duits nog niet opgewarmd was of omdat er veel over Emma werd verteld, dat weet ik niet. Pas later als de magie van Dwergenkoning Laurin zichtbaar wordt, komt er vaart in het verhaal.

De wendingen zijn onverwacht en telkens als je denkt ‘nu is ze veilig’ of ‘nu komt het goed’, gebeurt er wel iets dat alles in het honderdduizend gooit en lees je vol spanning verder. De personages – met name Emma – zijn erg gedetailleerd uitgewerkt. Je leert ze echt kennen en ik vond het dan ook helemaal niet leuk om aan het eind afscheid te moeten nemen van ze.

Het verhaal is magisch, spannend en een mooi sprookje. Het is zeker een auteur waar ik meer Duitse boeken van wil lezen.