Boek
De lach en de dood
Als de legendarische Joodse komiek Ernst Hofman (`Zonder Ernst geen humor) in februari 1944 naar een kamp in Polen wordt gedeporteerd, wordt zijn kunst een overlevings- en betaalmiddel. Zijn geliefdeHelena zit opgesloten in het vrouwenkamp. Als wederdienst voor het smokkelen van briefjes, geschreven op het beduimelde papier van cementzakken, vertelt hij elke dag een kwartier lang grappen aan zijn medegevangenen. Dat blijft niet onopgemerkt.
Pieter Webelings vragen naar de manier hoe wij onze morele keuzes maken is door de eeuwen heen aanleiding geweest voor discussies, oorlogen en kunstwerken. Humor is overleven, maar hoe ver mag je daarin gaan? «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De lach en de dood
Ik zit bij te komen op de bank. Ik heb net de laatste bladzijde gelezen van "De lach en de dood" van Pieter Webeling. Wat een ontzettend heftig en indrukwekkend boek zeg. Groot respect heb ik voor de auteur Pieter Webeling dat kan ook niet anders als Robert Cohen een Auschwitz-overlevende dit boek aanbeveelt.
Robert Cohen zegt: "In "De lach en de dood" is het dagelijks leven in een concentratiekamp zo treffend en waarheidsgetrouw beschreven dat ik dit boek zonder voorbehoud kan aanbevelen.
Gelukkig heb ik dit zelf niet meegemaakt en hopelijk hoeft niemand dit ooit mee te maken maar daarom zeg ik wel: Lezen dit boek opdat dit nooit meer mag gebeuren.
