Boek
Als kind ziet Marja Pinckaers samen met haar grootmoeder televisiebeelden van de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog. Ze leest erover wat ze maar kan vinden. Op haar zeventiende schrijft ze in de schoolkrant: Ik ben Jood. Jood-zijn laat haar niet los. Ze wil weten wat er in de oorlog met haar familie is gebeurd. Hoe komt grootmoeder aan dat nummer op haar onderarm? Wat is onderduiken eigenlijk? Waarom vertelt nooit iemand over grootvader, die ze alleen kent van zijn foto op het buffet? Marja leest de brieven van haar grootmoeder en spit in archieven. Zij schrijft openhartig over de bitterste periode in de geschiedenis van haar familie. En eens temeer beseft ze hoe kostbaar de foto van haar grootmoeder, haar moeder, zijzelf en haar dochter is. Vier generaties in vrijheid bij elkaar. De cirkel is een kostbare getuigenis uit Auschwitz, waaruit overlevenden en hun nakomelingen hoop en levenskracht putten. Het is ook een historisch document dat ons in deze roerige tijden waarschuwt voor de waanzin van blinde vreemdelingenhaat. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Dit boek stond al een tijdje op mijn nog te lezenlijstje en mijn nichtje had het voor me uitgezocht om van haar te lenen. Ik had hoge verwachtingen bij dit boek, vooral omdat de voorkant me zo aansprak en de achterkant veel spanning beloofde. Dat viel helaas een beetje tegen.
In dit boek volgen we zes meiden van middelbare leeftijd die naar een park worden geleid. Ze hebben geen idee wat er gebeurt, maar ze kunnen er niets tegen doen want hun lichaam lijkt een eigen wil te hebben gekregen. Ze blijken uitverkorenen te zijn, alleen de gids die hen zou moeten helpen, kan zich niets herinneren – zelfs niet over zichzelf.
Dit is het begin van een chaotische periode waarin ze vreemde krachten bij zichzelf ontdekken, het Kwaad achter hen aankomt en ze de cirkel die ze vormen niet mogen verbreken.
Veel meer kan ik niet over het boek vertellen, omdat ik dan teveel spoilers geef en de spanning eruit haal. Het verhaal vond ik op zich goed, want het is origineel, maar voor mijn smaak ging het te traag. Er werd te veel beschreven over bijzaken en sommige scenes te ver uit gemeten. Er leek geen vaart in te komen en dat vind ik jammer, want het verhaal heeft zoveel potentie.
Wel vind ik de band die de meiden langzaam ontwikkelen – ze zijn duidelijk tegenpolen van elkaar – goed opgezet en ook de manier waarop ze de gebeurtenissen proberen te begrijpen is realistisch beschreven. Het zijn gewone tieners die te maken krijgen met buitennatuurlijke krachten.
Ik sta niet echt te springen om deel twee te lezen, maar mocht mijn nichtje hem een keertje aanschaffen dan ben ik wel nieuwsgierig hoe het met de meiden verder gaat.