De bekentenis van Adria is een heel bijzonder boek waarbij je in het begin even moet wennen aan de manier van vertellen. De hoofdpersoon, Adria, heeft Alzheimer en besluit voordat zijn herinneringen definitief vervagen zijn verhaal op te schrijven. Vanwege zijn Alzheimer springt hij wel van de hak op de tak. Als je eenmaal bent gewend aan deze aparte manier van schrijven, krijg je een prachtig en uniek verhaal voorgeschoteld. Het is het verhaal van Adria, de geschiedenis van zijn leven, de geschiedenis van zijn familie, zijn omgeving, maar ook de geschiedenis van een viool, een zeer waardevolle Storioni. Adria wordt liefdeloos opgevoed door zijn vader, Felix Ardevol, die alleen zijn intellectuele capaciteiten ziet, en door zijn moeder, die alleen oog heeft voor zijn muzikale kanten. Als zijn vader wordt vermoord, voelt de hoogbegaafde Adria zich hiervoor verantwoordelijk en probeert hij te achterhalen wie de moordenaar is en welke rol de Storioni hierbij heeft gespeeld. Daarnaast wil hij weten welke mensen er allemaal in het bezit zijn geweest van deze viool. Adria schrijft alles op voor zijn geliefde Sara. Van de ene zin op de andere kun je in een andere tijd terechtkomen, in een andere geschiedenis. Zo wordt het verhaal verteld van hoe de viool gebouwd wordt, welk hout is gebruikt, de geschiedenis van de maker. Op een ander moment bevinden we ons in Auschwitz, en lezen we over gruwelpraktijken in het concentratiekamp. Of we bevinden ons in de tijd van de Inquisitie. En alles heeft met elkaar te maken. Het zijn echter geen losse verhalen, de ene geschiedenis vloeit namelijk over in een volgende. De bekentenis van Adria is een boek om langzaam te lezen, om alles goed in je op te nemen. Het is een van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen. Een meesterwerk!

Dit boek kan ik iedereen aanraden want als je eenmaal aan het lezen bent kun je het moeilijk aan de kant leggen want dan wil je weten hoe het verder gaat en het is een boek wat makkelijk leest met een erg goede verhaallijn.
Hoofdpersoon is Adrià Ardèvol en woont in Barcelona in de tijd van Franco.
Zijn ouders willen hem zien schitteren in alles wat hij van hun moet doen en er gaat niets geen warmte van hun uit naar Adrià toe en door deze opvoeding is hij al snel volwassen.
Adrià zoekt dan ook vaak troost bij zwarte adelaar en sheriff Carson, dat zijn een bruin paard en plastic indiaan en heeft hij de zorg van kleine Lola.
Felix, de vader van Adrià heeft een antiekwinkel vol met goederen die hij op een slinkse manier heeft gekocht van de Joden want die wilden vluchten voor Hitler en met het geld dat ze kregen konden ze hun reis betalen.
Ook heeft Felix een kostbare viool in zijn bezit van de vioolbouwer Storioni en omdat Adrià verplicht op vioolles is raakt hij helemaal in de ban van de Storioni als zijn vader die aan hem laat zien en wil er dan ook dolgraag op spelen maar dit mag nog niet van zijn vader.
Bernat is de vriend van Adrià en speelt veel beter viool en dat kan Adrià niet goed hebben.
Op een gegeven moment is de vader van Adrià verdwenen en wordt vermoord gevonden.
Als Adrià ouder is probeert hij er achter te komen wie de moordenaar van zijn vader is geweest.
Er komen allerlei herinneringen bij Adrià naar boven en schrijft hij alles in briefvorm op waarbij hij een bekentenis doet aan zijn geliefde Sara.
Adrià en Bernat zijn altijd vrienden gebleven totdat Adrià op een onvoorstelbare tragedie om het leven komt.
Vind het een meeslepend verhaal met spannende, ontroerende en tragische momenten en het gaat ook over haat en liefde.

‘De bekentenis van Adrià’ van Jaume Cabré

‘De bekentenis van Adrià’ is een complex, maar bovenal overrompelend en tragisch verhaal dat zich afspeelt in een tijdsbestek van zes eeuwen Europese geschiedenis, waarin niet alleen de ontstaansgeschiedenis en de lotsbestemming van ‘de Storioni’ ertoe doen, maar waar ook de medische experimenten op Joden en de vernietiging van diezelfde Joden in onder meer kamp Auschwitz-Birkenau een dramatische impact hebben.

Hoofdpersoon Adrià Ardèvol groeit op als enig kind van liefdeloze ouders in het Barcelona van ‘Viva Franco’. Een vader en een moeder die hun hoogbegaafde zoon willen zien schitteren op het hoogste niveau, ieder vanuit het eigen perspectief. Adrià is nooit kind geweest, zelfs niet toen hij kind was, in alles vroegrijp en ‘non sum dignus’. Gelukkig kan hij in zijn bestaan behalve op de zorg van Kleine Lola, ook dag en nacht rekenen op de hulp van sherrif Carson en van Zwarte Adelaar, een plastic indiaan op een bruin paard.
Adria is 60 jaar oud en mogelijk niet 100% betrouwbaar als hij verslag doet van iets dat 500 jaar geleden begon.
Felix Ardévol, de vader van Adrià begint in Barcelona een winkel in antiquiteiten, opgebouwd met goederen die hij op slinkse en veelal immorele wijze heeft verkregen uit handen van Joden die met het oog op de hervormingsplannen van Hitler willen vluchten naar Amerika en die op zoek zijn naar contant geld om hun reis te bekostigen. Adrià, die verplicht vioollessen volgt, raakt in de ban van een kostbare viool uit de achttiende eeuw, de eerste uit de handen van de beroemde vioolbouwer Lorenzo Storioni uit Cremona en nu in het bezit van zijn vader. Hij wil dolgraag op de Storioni spelen, maar zijn vader geeft hem voorlopig geen toestemming. Bernard Plensa i Punsoda, het vriendje van Adrià beschikt over een absoluut gehoor en bespeelt, anders dan hijzelf, zijn viool met gevoel. Uit afgunst neemt Adriá zich op kinderlijke wijze voor om Bernat voor altijd het zwijgen op te leggen. De kostbare viool, de Vial, verbindt de twee vrienden echter vanaf hun jeugd tot aan het levenseinde van Adrià in een onvoorstelbare tragedie, waarbij het achterhalen van de moordenaar van zijn vader de leidraad vormt in het bestaan van Adrià.
Nog op tijd, voordat alle herinneringen sterven en Adria nergens meer is, doet hij een bekentenis in briefvorm aan Sara, zijn geliefde.

Verrijking, verdieping, ontroering en misschien een andere kijk, onder dankzegging aan Jaume Cabré.
Of, zoals het personage Isaiah Berlin het omschrijft op blz.503:
“Een boek dat het privilege verdient om herlezen te worden door het vermogen de lezer te fascineren. Hem te doen verwonderen door de intelligentie die er in het boek schuilt en door de schoonheid die het opwekt.”

Schrijver Jaume Cabré legt bij de lezer de zware taak om een oordeel te vellen over de handelswijze van de verschillende personages die leven onder zware morele druk en sterk wisselende maatschappelijke omstandigheden in de loop van deze gitzwarte geschiedenis.
Aansprekend vertaald uit het Spaans door Pieter Lamberts en Joan Garrit.