Boek
De Droomcirkel, Web van schelpen
De geboorte van een kind in het zwartst van de nacht brengt de dood, wraak. Een gelijktijdige geboorte, aan de andere kant van de wereld, in het licht van de dag. Als deze twee kinderen jaren later samenkomen ontrolt zich het spel van het levensweb.
Liefde, wraak, dood en leven komen bij elkaar en raken verstrikt in de zoektocht van de jeugd. Ze stoten de weegschaal van ouderdom danig uit balans.
De puzzel van twee tegenpolen moet gelegd worden om het evenwicht te herstellen. Er zal geen winnaar zijn in dit bittere spel. Er is alleen iets te overwinnen.
Laat je opnieuw meevoeren naar de wereld van Yanen, geboortegrond van het droomvolk de Himiyanen. Ga mee met Sowaya en Darian. Mee naar daar waar hun reis begint, in het licht van het eiland. Tot je met ze meegetrokken wordt naar de ruige achterbuurt van een stad. Daar waar het web zijn bodem vindt. «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De Droomcirkel, Web van schelpen
Het boek viel me ontzettend tegen. Ik was er erg benieuwd naar, de tekst op de achterkant sprak me aan. Maar het eerste wat me opviel toen ik begon met lezen was het vele gebruik van spreektaal. Daarnaast wordt de lijdende vorm erg veel gebruikt en zijn er veel onvolledige zinnen. Ik vind het boek dan ook niet goed geschreven.
Het verhaal zelf sprak me aan en kon me zeker boeien. De wereld van de Himiyaahnen die in het boek gecreëerd wordt, vond ik erg interessant. Maar er werd, zeker in het begin, te veel gestrooid met voor mij onbekende woorden. Constant bladerde ik naar de verklarende woordenlijst achterin, dat verpestte het leesplezier, ik werd steeds uit het verhaal gehaald.
Ik wilde het verhaal wel verder lezen en was benieuwd naar waar het heen zou gaan. Maar doordat ik het boek slecht geschreven vond, moest ik veel moeite doen om me door het boek heen te worstelen en begreep ik het verhaal niet volledig.
Dat vind ik erg jammer, het was alsof ik een eerste versie van een verhaal las, nog niet klaar voor publicatie.
