Het werk van de ceramiste Lies Cosijn heeft binnen de Nederlandse beeldende kunst uit de 2e helft van de 20ste eeuw een volstrekt unieke betekenis.In bijna vij... » 

Het werk van de ceramiste Lies Cosijn heeft binnen de Nederlandse beeldende kunst uit de 2e helft van de 20ste eeuw een volstrekt unieke betekenis.In bijna vijftig jaar groeide onder haar handen een oeuvre dat naar vorm en inhoud niet alleen van grote schoonheid is maar dat daarnaast een 'document humain' vormt zonder weerga. Na drie jaar jappenkamp op Java en vervolgens een middelbare en ceramische opleiding, begon haar carrière in de vijftiger jaren bij de befaamde experimentele afdeling van 'De Porceleyne Fles' in Delft. Onder de leiding van de initiatiefnemer van deze afdeling, dr. Th. Dobbelman, kreeg zij de volle vrijheid om samen met collega's naar eigen inzicht werkzaam te zijn en hier werd de grondslag voor haar latere ontwikkeling gelegd. Vanaf 1960 werkte zij in eigen atelier, eerst te Amsterdam, daarna te Groet en Petten.Het samengaan van ceramische vorm en grafische voorstelling op haar werk is zeldzaam en heeft intrigerende werken opgeleverd . Haar ceramische figuren, in het begin nog louter 'container' vormen, ontwikkelden zich in de loop van de tijd tot beelden waarop tekst, tekening en object tot een absoluut geheel groeiden.Haar werken kwamen terecht bij musea en verzamelaars over de gehele wereld.Ter gelegenheid van haar 70ste verjaardag kon mede dank zij de steun van het Prins Bernhard Cultuurfonds deze goed gedocumenteerde en fraai uitgevoerde monografie het licht zien. Een belangrijk werk dat voor de geschiedschrijving van de Nederlandse ceramiek in de 20ste eeuw onmisbaar is. «