Boek
Buurtgeluiden
Laatst werd ik op straat aangehouden door twee leuke agentes. Ze waren bezig met hondencontrole. Zon gevoel had ik al _ mijn hond blafte vanaf het moment dat hij de dames in het vizier kreeg. Het is een eenkennig dier, moet u weten, en ze blaft naar alles wat een uniform draagt.
Goed.
Of ik twee zakjes bij me had om eventuele boodschappen van de hond op te ruimen, wilde de eerste agente weten. Er kwam een kekke vlecht onder haar hoedje vandaan. Ik had daar graag even aan getrokken, maar ja _ daar was het moment niet naar. Gelukkig had ik twee zakjes bij me, eentje voor de drol op de heenweg, en de andere voor de drol op de terugweg. Ze wilde de zakjes zien, de agente, nog streng ook _ heerlijk vind ik dat.
Martin Bril reisde stad en land af voor zijn columns en was altijd onderweg, maar hij begon en eindigde zijn dagen altijd in de buurt van zijn eigen huis, waar hij de omliggende huizen en hun bewoners net zo liefdevol en soms genadeloos observeerde als hij dat met de rest van het land deed. Buurtgeluiden geeft een prachtig beeld van een buurt in beweging, maar ook van Martin Bril zelf.
«
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Buurtgeluiden
De boeken van Martin Bril zijn heerlijk om te lezen. Maar ik ben dan ook groot fan van hem. Zeker omdat ik zelf ook korte stukken schrijf. Martin is dan ook een groot voorbeeld voor mij.
Niemand kon, en kan, het dagelijks lezen beter en mooier beschrijven dan Bril dat deed.
Het stuk 'Ongeluk' in dit boek bijvoorbeeld, een soortgelijk stuk schreef ik een tijdje geleden zelf ook, maar dit is hoe het hoort. Of neem het stuk wat hij schreef nadat hij een bonnetje op straat vond. Verzin daar maar eens een mooie column bij. Martin kon het, en gelukkig kunnen we er nog steeds van genieten.
