Als Waris Dirie haar moeder voor een levensreddende operatie naar Europa haalt, slaat de aanvankelijke vreugde over het weerzien al snel om in een sfeer van ver... » 

Als Waris Dirie haar moeder voor een levensreddende operatie naar Europa haalt, slaat de aanvankelijke vreugde over het weerzien al snel om in een sfeer van verwijten over en weer en in diep verdriet. Waris realiseert zich hoe groot de kloof is tussen haar en haar moeder, en hoe onlosmakelijk pijn en liefde met elkaar verbonden zijn. In een lange, emotionele brief aan haar moeder praat ze nietsontziend over haar psychische wonden die maar niet genezen, over de schaduwzijden van haar carrière als model waarin seksueel misbruik, drugs- en alcoholproblemen een rol speelden, en over haar verlangen haar eigen moeder eindelijk te kunnen vergeven. Waris schrijft over haar ontheemde gevoel, over haar eeuwige leven als een nomade. Ze realiseert zich dat haar moeder de plaatsvervanger is van het Afrikaanse systeem, het systeem dat door Waris zo wordt verafschuwd. Ook probeert ze haar moeder te vertellen wie ze tegenwoordig is, wat haar beweegt. Waris schrijft heel helder op wat ze voelt – vanaf de buitenkant tot aan de kern schilt ze haar hele smartelijke wereld helemaal af. «