De beste kunst komt voort uit nieuwsgierigheid of wetenschap. Iedereen die voor de camera van Koos Breukel (Den Haag 1962) plaats neemt gaat een unieke ontmoeti... » 

De beste kunst komt voort uit nieuwsgierigheid of wetenschap. Iedereen die voor de camera van Koos Breukel (Den Haag 1962) plaats neemt gaat een unieke ontmoeting met de kunstenaar aan.

Breukel fotografeert met een ambachtelijke camera die lijkt opde camera's die werden gebruikt in de negentiende eeuw. Van achter het statief kruipt hij tijden shet fotograferen onder een donkere lap. Werken met een derglijke camera heeft tot gevolg dat het fotograferen een geconcentreerd proces is, voor zowel fotograaf als model. 'Het poseren is intensief en op zo'n moment worden mensen helemaal teruggeworpen op zichzelf', vertelt Breuke. Ze zijn alleen met hun gedachten, vragen en angsten en dat is het moment waarop hij wacht. Toch schept de introversie van zijn modellen geen afstand tussen geportretteerde en beschouwer. In tegendeel. Via de ogen van Breuekel kijken we haarscherp in het hart van zijn modellen.

In opdracht van Rabobank Bergeijk maakte Koos Breukel een serie foto's waarin het verenigingsleven van Bergeijk in beeld wordt gebracht. Koos richtte zijn lens onder meer op de acteurs van de toneelverenigng de leden van de Harmonie Echo der Kempen, bezocht een hondentraining, was present bij het jaarlijks Koningschieten en het Kindercarnaval. ALs serie is het een prachtig antropologisch document geworden waarbij iedere foto die typische 'Breukel-intensiteit'heeft.

De vormgeving van dit boek, benadrukt de ongepolijste directheid van Breukels foto's nog eens door niet alleen de negatieven, maar ook contactafdrukken te gebruiken. Hiermee wordt bovendien ook iets zichtbaar van het selectieproces dat aan elke portretfoto vooraf gaat.

Een apart deel van dit boek is gewijd aan de Paardenbedevaart in het naburig gehucht de Weebosch, met een aan Breukel verwante soort intensiteit gefotografeerd door een van zijn leerlingen: Amke de Kiviet. «