<p>Dit jaar viert de Stichting Jenny & Luc Peire de twintigste verjaardag van haar architecturale site in de De Judestraat te Knokke en ook haar jaarbulletin is... » 

Dit jaar viert de Stichting Jenny & Luc Peire de twintigste verjaardag van haar architecturale site in de De Judestraat te Knokke en ook haar jaarbulletin is aan het twintigste nummer toe. Daarom is de editie uitgegroeid tot een jubileumboek waarin de binnen- en buitenlandse initiatieven en projecten van de Stichting sinds de oprichting, na het overlijden van Luc Peire in 1994, chronologisch opgelijst en beschreven worden. Een selectie uit het rijke fotoarchief van de Stichting Jenny & Luc Peire neemt de blik van de lezer mee naar heel wat tentoonstellingen en cultuurevenementen intra & extra muros.

Eind 2022 werd het doek Manolete (1957) van Luc Peire uit de collectie van Musea Brugge aan de Vlaamse Topstukkenlijst toegevoegd. Een passende gelegenheid om dit cruciale werk van Luc Peire onder de loep te nemen en contextueel te situeren.

Marcel Duchateau was één van de toonaangevende critici in Vlaanderen die de kunst van Luc Peire met grote interesse heeft beschreven. We volgen de visie van Duchateau op Peires bepalende stijlevolutie begin jaren ’50 en ontdekken zijn literair talent in het verhaal Minik van 1962. Het is een persoonlijke apologie van Peires gelijknamige abstracte doek, maar tegelijk een ironisch-ludieke blik richting onbegrip tegenover de non-figuratieve kunst.

Dat een tentoonstelling tot boeiende confrontaties, nieuwe inzichten en verrassende ontdekkingen kan leiden bewees de zomerpresentatie 2022 in Stichting Jenny & Luc Peire te Knokke. Een werk van Victor Servranckx gaf aanleiding tot een diepzinnige én verrassende vergelijkende analyse.

Luc Peire streefde naar een ‘omgevingskunst’ en ‘totaalkunst’ – een uiting van zijn integratie- en environment-concept over kunst. Dit manifesteert zich in de inrichting en de kleurbeschildering in een De Stijl-sfeer van de interieurs van zijn woningen te Knokke en te Parijs eind jaren ’50 begin jaren ‘60. In een diepgravend essay onderzoekt Marc Peire deze twee, nu verdwenen locaties en hun context. Bij deze leidt de Canadese kunstenaar Leonard Brooks met zijn persoonlijk verhaal de lezer rond in Peires atelierwoning in rue de Patay. Zijn spitsvondige beschrijving werpt een apart licht op de leefsituatie en de eigenzinnige wooninrichting van Jenny en Luc in de Franse hoofdstad.