Dit is een ontroerend en heftig verhaal, aan het eind liepen de tranen me over de wangen. Wanneer een moeder haar twee dochters ontvoert en met hen in een caravan in het bos gaat wonen, leven Carey en haar zusje Jenessa onder onmenselijke omstandigheden. Geen eten alleen bonen geen kleding. Carey doet er alles aan om haar zusje te beschermen tegen de wereld om hun heen. Moeder gaat af en toe naar de stad, maar komt op een dag niet meer terug. Vijf weken later worden ze gevonden door hun vader, die een brief heeft gehad waarin de moeder zegt dat ze het niet meer aan kan. Carey en haar zusje gaan wonen bij hun vader en zijn gezin. Alles lijkt goed te komen, maar Jenessa en Carey hebben een geheim, waardoor Jenessa niet meer praat. Aanhef eind van het verhaal gaat Carey met haar vader terug naar de plek in het bos en verteld ze haar geheim. Je moet even wennen aan de schrijfstijl, maar die hoort precies bij dit verhaal.