Boek
Zomerhuis met zwembad
Genomineerd voor de NS Publieksprijs 2011!
Huisarts Marc Schlosser heeft een medische fout begaan waardoor een van zijn patiënten, de beroemde acteur Ralph Meier, is overleden. Hij zal zich moeten verantwoorden voor de Medische Tuchtraad. Over die Tuchtraad maakt hij zich niet echt zorgen: 'Een schorsing van een paar maanden, daar komt het op neer. We kennen elkaar allemaal, meer zal het niet worden.'
Maar is het wel een medische fout? Marc had immers een rekening te vereffenen met zijn patiënt, die net iets te veel belangstelling toonde voor diens mooie vrouw Caroline. Of heeft het alles te maken met de gebeurtenissen in het zomerhuis waar het echtpaar Meier het gezin Schlosser had uitgenodigd?
«
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Recensies van Zomerhuis met zwembad door Herman Koch
Net als zijn vorige boek ‘Het Diner’ is ‘Zomerhuis met zwembad’ een ware pageturner, waar het schrijfplezier vanaf spat. Een bijzonder grappig, knap geschreven, zeer spannend en vermakelijk boek met scherpe observaties voor alles wat slecht of bespottelijk is aan de mens. Dat laatste is ook mijn enige echte bezwaar.
‘Zomerhuis met zwembad’ is wel heel erg liefdeloos geschreven. Meer nog dan ‘Het diner’ waarin het hoofdpersonage vooral lijkt te worden gedreven door woede, overheerst hier het cynisme en de minachting voor alle mensen, niemand uitgezonderd. Deze ontluisterende liefdeloosheid maakt het hoofdpersonage dermate onsympathiek dat het wel erg moeilijk wordt nog met hem mee te leven.
Zelf lijkt het hoofdpersonage niet in staat om ook maar enige liefde of tederheid te kunnen voelen. Zelfs zijn mooie vrouw en dochters wekken vooral zijn trots op. Hij beschouwt en behandelt hen in de eerste plaats als een kostbaar bezit. Ook de vrouw die hij begeert laat hij vallen zodra het hem uitkomt. Alleen een uit een boom gevallen vogeltje, een zwerfkat en een zieke ezel lijken de liefdeloosheid van het hoofdpersonage enigszins te kunnen breken. Achter het eeuwige cynisme proef ik hier wel degelijk iets wat in Duitsland zo mooi ‘Mitgefühl’ heet, geen medelijden, maar medeleven, iets wat duidt op affectie.
Deze affectie ontbreekt echter volledig zodra Herman Koch in stoere mannentaal over mensen schrijft. Elk personage is in dit boek doordrongen van opgeklopte leegte. Achter die leegte blijkt niets anders schuil te gaan dan platte overlevingsdrang. Alleen de sterkste en mooiste exemplaren zullen overleven en alleen zijn verdienen het ook om te overleven, zo luidt het motto van dit boek. Natuurlijk is dit ‘slechts’ fictie en geen filosofie, maar toch, het is een sinister teken aan de wand dat dit boek van Herman Koch zo immens populair is
Kan een pageturner een slecht boek zijn? Je kunt het Koch toevertrouwen: een knappe plotlijn met spanning, humor en vaart beschreven. Geschreven in de Ik-vorm, dus makkelijk en vlot inleefbaar. Intriges tussen man en vrouw, ‘vrienden’ onderling en vooral ouders en hun kinderen. De oplossing op de laatste pagina’s, kortom een technisch knappe roman, waarin je als lezer die erin verzeild is geraakt wilt weten hoe hij afloopt.
Waarom vind ik het dan toch een slecht boek?
Omdat de hoofdpersoon een kopie is van de hoofdpersoon van die uit Het diner. Maar ook omdat de mannen en jongens nog meer dan in Het diner allemaal wezens zijn die op sleeptouw worden genomen door cynisme en drift en vooral eigenbelang. Bovenal echter omdat de hoofdpersoon als huisarts dermate ongeloofwaardig is dat het hele verhaal aan hilarische onzin grenst. Dit is geen roman, maar een persiflage, een halfbakken satire.
Daarbij komt dat ik het einde bepaald tegenvallend, zelfs zwak vond en niet consistent beredeneerd vanuit huisarts Marc Schlosser, de tot dan toe uit wraak heel berekenend handelende hoofdpersoon. Na het einde blijf ik als lezer zitten met een leeg gevoel, een zwartgallig gapend gat van een manbeeld dat een en al cynisme en egoïsme is.
Succes toch gegarandeerd dankzij Kochs schrijverskunst en door het feit dat je als lezer(es) tot het inzicht komt dat er zoveel slechtere mensen zijn dan jezelf…
Goed boek! Het verhaal komt wat langzaam op gang, maar vanaf de helft kon ik het echt niet meer wegleggen. Herman Koch weet je telkens op het verkeerde been te zetten.
Goed! Je wordt van het ene op het andere been gezet en het verhaal raakt mij als moeder. Wat zou je doen?
Prachtig om te lezen wat er allemaal in het hoofd van het hoofdpersonage om gaat!
Een geweldig boek. In het begin vroeg ik me af of en hoe ik dit boek ooit uit ging lezen. Ik begon een hekel te krijgen aan de naïviteit en desinteresse waarmee de hoofdpersoon over zijn leven en met name zijn baan en patiënten praatte. Tegelijkertijd zet Herman Koch de hoofdpersoon prachtig uiteen, door de ongekende precisie waarmee alle gedachten van de persoon uitgewerkt worden, komt de hoofdpersoon bijna echt tot leven.
Op een gegeven moment is daar het punt waar de flashback gaat beginnen: je weet dat er iets moet gaan gebeuren wat tot gevolg heeft dat de "medische misser" misschien toch geen medische misser meer is. Er wordt teruggekeken op het leven van de hoofdpersoon en zijn gezin en hier begint het verhaal echt boeiend te worden en werd het boek voor mij een echte pageturner. Sommige punten waren wat voorspelbaar, maar er zaten ook verrassingselementen in het verhaal.
Van mij krijgt dit boek vier sterren. Het leest lekker weg en als je in het begin door de scherpe en veroordelende gedachten van de hoofdpersoon heen prikt, staat je een prachtig verhaal te wachten.
Weer een prachtig boek van Koch, mooie persoonsbeschrijvingen, goed uitgediept, humoristich cynisch kortom een boek die bij blijft.
Aan één stuk door uitgelezen. Je wilt het boek niet neerleggen... Zowel de manier van schrijven als het verhaal zelf boeit en intrigeert tot het einde.
