Ik weet niet waarom ik het heb gedaan. Ik weet niet wat me ophet punt bracht om...Iemand vertelde me eens dat elke beslissing die we in onsleven nemen vaststaat... » 

Ik weet niet waarom ik het heb gedaan. Ik weet niet wat me ophet punt bracht om...Iemand vertelde me eens dat elke beslissing die we in onsleven nemen vaststaat. Dat alle knopjes, tandwielen enscharniertjes naar dat moment toewerken. Sinds de oerknaleigenlijk. Het leven is onvermijdelijk en onomkeerbaar.Wanneer we een beslissing nemen, is het de enige beslissingdie we konden nemen. Met alles wat in onze macht lag op datmoment. Een goede beslissing? Een slechte? Het universumoordeelt niet. Het is een oorzaak-gevolg-wereld. Het is onsbrein dat de gevolgen probeert te verwerken met de emotiesdie we voelen. Mensen doen dingen omdat ze het niet andershadden kunnen doen.Ik had het niet anders kunnen doen. Dit is geen excuus. Hetis niet eens een troostvolle gedachte… Het vreet me op. Hethoudt me wakker ‘s nachts. Al jaren. Ik kan mijn gedachtesniet meer uitzetten.Het ging beter afgelopen periode. Het begon te vervagen.Eindelijk. Ik begon het te vergeten. Totdat jij weer mijn levenin kwam gewandeld. Als een boemerang. Ik kon meer nietbukken. Ik kon ‘m niet vangen. Ik moest het ondergaan. Rechtin mijn gezicht. «