Wat mij onmiddellijk opvalt bij het boek is de mooie cover. Een prachtig kunstwerk van het duo Kai & Sunny. In het boek zelf zitten ook heel wat prachtige illustraties van kunstwerken van hen. Ze passen perfect bij de inhoud van het boek, de leefwereld van iemand met autisme.
De zeer uitgebreide inleiding van David Mitchell, die zelf een zoon met autisme heeft, geeft het boek een extra dimensie. Hij geeft een duidelijk beeld van hoe het is om autistisch te zijn en hoe de omgeving autisme bekijkt en wat voor soort boeken er reeds verschenen zijn rond dit onderwerp. Hij beschrijft de achtergrond van de schrijver Naoki zodat we het boek ook beter kunnen begrijpen.
Er staat ook nog een ‘woord vooraf’ van de schrijver zelf in. Bij het lezen van dit woord moest ik al bedenken dat het vol wijsheid zit, wijsheid die je niet zou verwachten van een dertienjarige jongen.
Het boek zelf bestaat uit achtenvijftig vragen die Naoki vanuit zijn beleving beantwoordt. Vragen die mensen stellen omdat ze autisme niet kennen of omdat ze het wel kennen maar niet kunnen vatten. Een deel van deze vragen kan hij niet vanuit zijn eigen beleving verklaren omdat autisme een heel spectrum is van gedragingen.
Tijdens het lezen kreeg ik soms kippenvel van de manier waarop hij zaken aan het licht brengt, zo puur en eerlijk. Hij schuwt het niet om ons 'normale' mensen op onze plek te zetten. Het is door deze antwoorden dat we het ook maar beter kunnen begrijpen allemaal. En dan constant in mijn achterhoofd houden dat de schrijver nog maar dertien is. Echt wonderbaarlijk wat een inzicht, kracht en wijsheid die jongen heeft.
Naast de vragen staan er ook enkele korte tekstjes van hem in en achteraan een heus kortverhaal. Ik kan je verzekeren dat het verhaal mij heeft geraakt, zo mooi.
Een boek dat eigenlijk iedereen zou moeten lezen want in de wereld rondom ons zijn heel wat mensen met autisme. Zeker mensen die zelf een kind met autisme hebben, familie, leerkrachten,…