Ik woonde in een grot

Waarom jullie vannacht niet bij mij logeren - in mijn grot?' vroeg de Bedoeïen. Hij werd helemaal enthousiast bij het idee. En wij waren uit op avontuur.' Zo be... » 

Waarom jullie vannacht niet bij mij logeren - in mijn grot?' vroeg de Bedoeïen. Hij werd helemaal enthousiast bij het idee. En wij waren uit op avontuur.' Zo begint het verhaal van Marguerite van Geldermalsen waarin ze vertelt hoe ze de vrouw werd van de Jordaanse souvenirverkoper Mohammad Abdallah Othman. Ze woonden in een van de eeuwenoude grotten van Petra. Hun thuis was tweeduizend jaar oud, uitgehakt in de rode rotswand. Marguerite werd er de lokale verpleegkundige maar leidde verder het leven van elke Bedouïenenvrouw: ze kookte boven open vuur, haalde water met de ezel en dronk zoete, zwarte thee in de schaduw van een geitenharen tent. Ze danste mee tijdens huwelijksfeesten en ontbeet buiten, zittend op de rotswand bij het licht van de opkomende zon. Ze kreeg drie kinderen en was volmaakt gelukkig. Aan dit exotische spookje kwam pas een eind toen Mohammad overleed, na ruim twintig jaar huwelijk. «