Het boek begint met een hoofdstuk uit Nick’s oogpunt. Het hoofdstuk erna wordt uit het oogpunt van Amy verteld. Dit wisselt zich het hele boek om en om af. Dit houdt het lekker spannend en je blijft er geboeid door. Amy wordt al vanaf het begin vermist dus je zit meteen in het verhaal. Langzamerhand kom je steeds meer te weten over de vermissing waardoor je zelf ook getriggerd wordt om mee te denken. Op die manier blijf je lezen en het is dan ook echt een boek dat je binnen een week uit hebt. Een heel spannend boek, maar vooral niet ‘eng’ spannend. Het is af en toe zelfs een beete cynisch, met zwarte humor geschreven.

Als je op zoek bent naar een boek dat anders dan anders is en wat lekker door leest, dan is dit zeker een aanrader! Daarnaast vind ik het altijd leuk als er een film van het boek gemaakt is (deze moet ik nog zien, ben benieuwd in hoeverre het overeen komt). Een spannend boek wat bijna niet te voorspellen valt. Ik had een hoop ‘oh mijn god nee echt??’ momentjes, daar houd ik van

illian Flynn heeft zich met Gone Girl volledig op de kaart gezet. Het is een psychologische thriller waarvan je echt geen idee hebt hoe het uiteindelijk zal eindigen. De ene wending is nog genialer dan de andere. En net als je denkt de personages goed te kennen en de logica te snappen gaat het verhaal weer een totaal andere kant uit. Hoewel Gone Girl heel veel op details ingaat en het soms best allemaal wat sneller had gekund, blijft het boek van begin tot eind ontzettend boeien. En het ze je als lezer toch aan het denken.

Het is niet het soort thrillers waar ik normaal gesproken van onder de indruk raak, maar Gillian Flynne heeft ook mij volledig in haar macht gekregen met dit boek. Wegleggen was haast geen optie, want steeds wil je weten hoe deze krankzinnige vermissingszaak verder gaat.