Eigenlijk zouden dit soort verhalen verplichte kost worden bij de geschiedenislessen. Tuurlijk wist ik wel van de rassenscheding en kende ik de naam Rosa Parks maar door dit verhaal te lezen (ondanks dat het grotendeels fictief is) kreeg ik een veel beter beeld van die tijd.

Dit is een niet weg te leggen boek. Hoewel het totaal niet mijn favoriete genre is heb ik er waanzinnig van genoten. Genoten van de schrijfstijl van Stockett en af en toe hoofdschuddend de grote verschillen tussen blank en zwart tot me genomen. Ik was op de hoogte van de rassenhaat maar als je er dan weer over leest doet het je weer beseffen hoe ziek sommige geesten waren en nog steeds zijn, alleen om een huidskleur-verschil.
Een prachtig, ontroerend en eerlijk boek.

Erg mooi boek ! Geschreven vanuit 3 personen. Bij 1 van die personen is de schrijf (spreek) taal erg wennen, maar dat zorgt er voor dat je nóg meer meegaat in haar belevingswereld.
Het boek laat je zien hoe het leven in de jaren 60 was voor de zwarte hulpen in Jackson Mississippi, maar ook de blanke vrouwen voor wie zij werkten.

Ik vind de titel het boek absoluut geen eer aan doen.
Een prachtig boek, moeilijk weg te leggen.... het neemt je mee en laat je niet zomaar weer los.

mooi boek, knap geschreven vanuit drie gezichtspunten. Hierdoor krijg je veel meer inzicht hoe de maatschappij er toen uit zag

Dit is nou echt weer zo boek wat je niet snel meer vergeten zal,wij kunnen ons eigen in 2011 toch niet voorstellen dat dit ook gebeurd is...gewoon vreselijk,zo behandel je mensen niet.
Het begin van het boek vond ik wat traag op gang komen,vandaar 4 punten.
Verder is dit wel een boek dat iedereen moet lezen,als is het maar om te laten zien hoe goed we het tegenwoordig hebben.
En wat maakt het nu uit welke kleur we hebben zwart,wit,paars voor mijn part blauw ...we zijn allemaal hetzelfde.
Ik werk zelf ook als hulp....geloof maar niet dat ik me zo liet behandelen.

Door alle geheimzinnigheid over het schrijven van een boek over het werk
van kinder- en dienstmeisjes in de broeierige 50-er jaren is het een zeer
spannend boek geworden dat je in een ruk uitleest.

Wat een prachtig boek. Het verteld het verhaal over het leven van gekleurde vrouwen, werkende in het huishouden van blanke gezinnen. Over de manier waarop ze behandeld worden, balanceren op het randje van de samenleving. Over de onmogelijkheden en de mogelijkheden van een dergelijk bestaan. Het is geen verhaal wat je medelijden vraagt, het is een verhaal wat kracht geeft. Een verhaal over dappere mensen, die vechten voor het goede. Iedereen zou dit moeten lezen. Werkelijk indrukwekkend.

In een woord: geweldig!!!!!! Heb het in 1 adem uitgelezen. Heeft mij m,n nachtrust gekost.

staat op mijn verlanglijstje om te lezen!

Een keukenmeidnroman van Kathryn Stockett geef ik graag als tip. Ik las het in één ruk uit. Het laat pijnlijk duidelijk zien wat racisme doet. En hoe iemand die buiten de norm handelt,. stelselmatig uitgesloten wordt. Het is met humor geschreven en ik ga het zeker nog een keer lezen.