Op zomaar een dag uit het leven van Herman Brusselmans heeft hij heel wat te doen. Wakker worden, opstaan, tandenpoetsen. Spek eten. De echtgenote uitwuiven die... » 

Op zomaar een dag uit het leven van Herman Brusselmans heeft hij heel wat te doen. Wakker worden, opstaan, tandenpoetsen. Spek eten. De echtgenote uitwuiven die naar Antwerpen vertrekt. De hond naar een oud, bevriend echtpaar brengen. Naar de apotheker gaan. Navraag doen in een motorwinkel. Een depressieve vrouw onderhouden en haar meenemen naar een restaurant, om er een eenvoudige lunch te gebruiken. Naar het theater lopen om de repetitie bij te wonen van een toneelstuk van eigen hand. Een meisje bezoeken op haar flatje. Op straat praten met een boekhouder. In een horlogewinkel de nieuwste modellen bekijken. Daar een vreemd avontuur beleven. De hond afhalen. Naar huis gaan, en daar de teruggekeerde echtgenote begroeten. Samen een eenvoudige avondmaaltijd gebruiken. Naar een wedstrijd op tv kijken. Onverwacht bezoek ontvangen. Zich klaarmaken om naar bed te gaan. Toch eerst nog de deur openen nadat de bel heeft gesnerpt.Wat er dan gebeurt, zal de lezer meemaken als hij deze fenomenale roman, Een dag in Gent, helemaal uitleest. Verweesd zal hij achterblijven, en de aandrang voelen om zo snel mogelijk het boek opnieuw te lezen. Eventueel zal hij verzuchten: Alweer heeft Herman Brusselmans een toproman geschreven.Herman Brusselmans (1957) publiceerde eerder meer dan veertig andere boeken. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver.Over Muggepuut:Muggepuut lees je omdat je niet wilt stoppen. Omdat Brusselmans de nergens toe dienende, langzaam voortslingerende cafégesprekken zo opschrijft dat je ze eigenlijk zelf gevoerd zou willen hebben. (...) Omdat Brusselmans zinnen altijd lopen en hij zijn woorden met zorg kiest. (...) Omdat Brusselmans je aan het lachen maakt.arjen fortuin, nrc handelsbladOver De perfecte koppijn:De perfecte koppijn is een Brusselmans grand cru. (...) Zijn nieuwste roman is een sublieme vorm van tijdverlies, een mooi huwelijk van inhoud en vorm. Als u dit decennium één Brusselmans leest, laat het dan De perfecte koppijn zijn.marc cloostermans, standaard der letterenOver Toos:Toos bevat onweerstaanbare passages. Vooral de cartooneske, absurdistische randpersonages worden vaak exquis omschreven (...). Het is genieten van een vakman in goeden doen.jeroen versteele, de morgen «