Melanie, een moeder van twee jonge kinderen raakt tijdens een onschuldig partijtje verstoppertje spelen haar dochtertje kwijt. De angst van iedere moeder; je kind kwijtraken. Waar is Poppy? Hoe kan ze tijdens een spelletje ín huis iemand kwijtraken tenzij er iemand anders in huis aanwezig was waarvan Melanie niet op de hoogte was? En als dat zo is, wie heeft haar dan meegenomen en waarom? Het zijn de vragen die Melanie bezighouden tijdens de zoektocht naar haar dochtertje.

Melanie Stenning heeft altijd een redelijk vrij leven geleefd, niet echt wat haar adoptieouders voor haar in gedachten hadden. Samen met haar dochtertje Poppy, uit een mislukte relatie, brengt ze jaren door in India. Uiteindelijk keert ze terug naar Engeland en lijkt ze zich dan toch te settelen met man en twee kinderen, Poppy en Jo, zoontje uit de nieuwe relatie met Simon. Dat dit voor de ommekeer in haar leven zal zorgen, ten slechte, kan ze op dat moment nog niet vermoeden.
Ze denkt het geluk gevonden te hebben. Samen met Simon koopt ze een oud pakhuis op het platteland. Dit willen ze verbouwen tot droomhuis voor hun nieuwe gezin, dit blijkt echter een klus te zijn die hun relatie erg onder druk zet met alle gevolgen van dien. Simon lijkt 'te vluchten' uit de relatie en troost te zoeken bij andere vrouwen en zich te storten op werk, onder het motto dat er geld verdiend moet worden. Voor dit werk is hij echter lange tijd van huis en dit zet Melanie aan tot achterdochtige gedachten. Al met al komt er dus een behoorlijke druk op de relatie te staan en hoe die zal eindigen is nog maar de vraag.

Tijdens een onschuldig spelletje verstoppertje met Poppy, raakt Melanie haar dochtertje kwijt. De zoektocht die dit tot gevolg heeft, brengt een ingewikkelde politiezaak op gang waarbij Melanies man hoofdverdachte is in een moordzaak en een verdwijningszaak van twee vrouwen; dit naast de verdachtmaking van de ontvoering van zijn stiefdochtertje. De politiezaak eindigt uiteindelijk met een heel verrassende wending.

Katy Gardner
Op de achterkant van het boek staat: 'Een dwingend boek dat je meteen uit wilt lezen om je nieuwsgierigheid te bevredigen.' Linda. Dergelijke zinnen maken altijd dat je benieuwd bent of dit ook voor jou als lezer geldt - of het wel waar is - er zal immers nooit staan dat het een slecht boek is. De enige manier om daar achter te komen is het boek daadwerkelijk te lezen.

Katy Gardner slaagt erin je vanaf de eerste bladzijde tot de laatste te boeien. De zin op achterkant is zeker niet gelogen bij dit boek. Wat erg goed is gedaan in het boek is de afwisseling van het heden en het verleden. Deze twee tijdsbeelden worden op een natuurlijke wijze met elkaar vermengd, zonder dat er momenten zijn dat je niet meer weet of je nu in het heden of het verleden bent. Dit draagt ook bij tot de opbouw van spanning; de verhaallijnen uit het verleden geven steeds een aanvulling op de verhaallijn uit het heden. Op de momenten dat je in het 'verleden' bent, raak je steeds nieuwsgieriger naar wat er op dat moment in het heden gebeurt. Deze spanningsboog blijft gedurende het hele boek gespannen en maakt dat je het niet kunt neerleggen en in één keer uit wilt lezen. Dit boek is zeker een aanrader voor de liefhebbers van literaire thrillers - 4 sterren. De 5de ster is nét een stap té ver; die is alleen voor de sublieme literaire thrillers en dat haalt Katy Gardner met dit boek nét niet.