Boek
De ochtendgave
Het is 9 juli 1672. Op de dag dat de troepen van Lodewijk xiv Nijmegen belegeren, verdwijnt de jonge bruid van Caspar Sonmans. Zes jaar later, op de dag dat de Vrede van Nijmegen wordt getekend, vindt hij haar terug in de tijdelijke Franse ambassade, waar zij als maîtresse van markies Caloyanni spioneerde voor de Hollandse Staten-Generaal. Zij wil, nu de vrede een feit is, zo snel mogelijk de ambassade ontvluchten. Maar of de bedrogen Caloyanni dit over zijn kant zal laten gaan? «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Recensies van De ochtendgave door A.f.t.h. Van Der Heijden
De ochtendgave – A.F.Th. van der Heijden
De auteur neemt ons mee naar het Nijmegen van de Gouden Eeuw, om precies te zijn naar het rampjaar 1672. In dat jaar werd de jonge en succesvolle republiek voor het eerst geplaagd door tegenslag. Engeland, Frankrijk en Pruisen verklaarden haar de oorlog en het volk gaf daarvan de gebroeders De Witt de schuld. In Nijmegen staan de Fransen voor de poort en net op dat moment is de bruiloft gepland van Caspar en Sara. Na een wilde romantische huwelijksnacht blijkt de bruid echter spoorloos verdwenen. Op het tafeltje in hun bruidssuite treft Caspar nog steeds zijn voor Sara bedoelde ochtendgave, ingepakt met roze linten, onaangeroerd. Het enige wat Caspar weet is dat zijn geliefde Sara vlak voordat zij het bruidsbed betraden een aan haar persoonlijk gezonden brief las en hem de inhoud daarvan niet wilde meedelen. Dan volgt een onmogelijke zoektocht gedurende zes lange jaren naar Sara, terwijl Caspar intussen wordt opgezadeld met lijkensnijderij, dure belastingen, ongevraagd vaderschap en vredesbesprekingen. De Franse markies Caloyanni speelt een mysterieuze rol. Een prachtig geconstrueerde historische roman met beeldende zinnen en passages. Een beetje afbreuk doen vond ik het overspringen in de tijd in afwijking van de chronologische structuur van de roman. Dat is soms knap verwarrend en overbodig. En waarom moet de uitgever per se zo veel verklappen op de achterflap? Maar plot en slot vergoeden veel, zo niet alles.
