Het gaat over een opstandige tiener die door haar moeder als baby in de steek wordt gelaten en opgevoed wordt door haar conservatieve oma. Het plaatsje waar ze woont is voor haar te klein en ze wil reizen. Alles ontdekken waar haar oma haar voor waarschuwt en alles zelf zien. Dus ze reist naar het Midden Oosten, Azië en uiteindelijk naar Maleisië. Daar valt ze voor een Chinees en na een hele korte affaire moet ze terug naar Frankrijk en Eddy belooft haar achterna te komen. Béatrice reist altijd met tassen, want ze wil niet gebonden zijn, maar Eddy zegt dat dat veel te onhandig is en koopt voor haar een grote, groene koffer. Eenmaal bij de douane blijkt er 500 gram in een dubbele bodem te zitten en komt ze in een Maleisische gevangenis. Na een heel lang voorarrest wordt ze ter dood veroordeeld, maar het is uiteindelijk haar oma die alles op alles zet in Frankrijk om haar vrij te krijgen.

Het was een indrukwekkend boek, maar pas het laatste deel nadat ze in de gevangenis komt. Het eerste deel van het boek speelt zich af in Frankrijk en zit het boek vol woede over haar oma. En dat constante gezeur over de bekrompenheid van die oma én dat ze zelf wil reizen en naar verre landen wil, gaat op den duur irriteren. Ook in de gevangenis blijft ze zeuren, maar gezien de omstandigheden kon ik me daar wel wat bij voorstellen. Niettemin niet echt een prettig boek om te lezen.