Boek
Joni Sigerius, de dochter van de rector magnificus van de Twentse universiteit, drijft samen met haar vriend Aaron een handeltje dat ze maar liever voor haar krachtige en briljante vader verborgen houdt. Het is in het jaar van de vuurwerkramp dat ook in het gezin de boel explodeert. Niet alleen lopen Joni en Aaron tegen de lamp, die zomer komt ook de enige en echte zoon van Sigerius vrij uit de Scheveningse gevangenis. Acht jaar later pas – Joni verdient inmiddels miljoenen in Los Angeles – verneemt Aaron wat er zich in 2000 werkelijk heeft afgespeeld.
Peter Buwalda schreef een meeslepende debuutroman over noodlot en verval, idylle en schoonheid.
'Hij was verpieterd op de kamer die hij huurde bij zijn oudtante in Overvecht, een buitenwijk met asbestflats, ‘dreven’ in plaats van ‘straten’, en een eigen station met twee sporen om op te gaan liggen.'«
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Ik vond het boek erg tegenvallen,saai, niet aansprekende personages,Het boek heeft een beetje een raar einde.
Zelden heb ik zo lang over een boek gedaan. Halverwege het boek heb ik zelfs getwijfeld of ik op zou geven
Erg saai boek. Totaal niet wat ik verwacht had. Met moeite door de laatste bladzijden heen geslagen. En nog een boete bij de bieb voor het trage lezen.
Vorige week in de vakantie in één adem uitgelezen. Wat een geweldig debuutroman. Zeer creatieve, humoristische, kernachtige en spitsvondige uitspraken. Regelmatig dubbel gelegen van het lachen. Mijn vrouw zelfs nog veel vaker en harder ;-) Een boek dat je 'gevangen' neemt en houdt. Warm en koud van harte aanbevolen. Wel een zware jongen, dus misschien minder geschikt voor in bed.
Ik vond het een boeiend boek, je komt als lezer er in stukken en flarden achter wat er is gebeurd, waarom een gevierd man zelfmoord heeftgepleegd. Van buiten kan iemand er heel sympathiek uitzien en van binnen tot gruwelijke dingen in staat zijn. Toch heb ik ook het idee dat het boek niet helemaal af is omdat er dingen niet afgemaakt worden. Gaat aaron nog op reis, wat doet joni verder in amerika en waarom zit ze in de porno industrie. Als lezer was het wel af en toelastig om steeds weer in een ander personage te springen die weer veel flash backs heeft, zoveel dat je bijna niet meer weet waarmee de 'scene' begon. De gruwelijke stukken kon ik niet opbrengen om echt te lezen, die heb ik globaal gelezen. Misschien lees ik hem nog wel eens over. Er blijven nog wel wat vragen bij mij hangen: waarom laat Siem zijn zoon dood gaan, waarom maakt hij zoveel verkeerde keuzes. Echt iets om in een boekenclub te bespreken.
Joni Sigerius, de dochter van de rector magnificus van de Twentse universiteit, drijft samen met haar vriend Aaron een handeltje dat ze maar liever voor haar krachtige en briljante vader verborgen houdt. Het is in het jaar van de vuurwerkramp dat ook in het gezin de boel explodeert. Niet alleen lopen Joni en Aaron tegen de lamp, die zomer komt ook de enige en echte zoon van Sigerius vrij uit de Scheveningse gevangenis. Acht jaar later pas – Joni verdient inmiddels miljoenen in Los Angeles – verneemt Aaron wat er zich in 2000 werkelijk heeft afgespeeld.
Bonita Avenue is de debuutroman van Peter Buwalda. Veel woorden ga ik aan deze roman niet vuil maken. Het is een groots debuut. GROOTS. Peter Buwalda schreef een vlotte, spannende , intrigerende, psychologische goed uitgewerkte roman. Thema’s als dood, woede, wraak, macht, geldingsdrang, seksualiteit, geld,…, komen erin aan de orde. Haast na ieder hoofdstuk dacht ik Peter, jongen, hoe ga je dit debuut nog eens kunnen overtreffen. Ik kijk er alvast naar uit!
Prachtig hoe de verhaallijnen vervlochten zijn. Halverwege wordt het een echt pageturner. Voor mij had het slot wat compacter gemogen. Een prima debuut!!
Ik had veel van dit boek verwacht, maar helaas viel het me erg tegen. Het boek had wel de helft dunner gekund: er worden zo vaak onrelevante zijpaden ingeslagen, dat ik de draad van het basisverhaal moeilijk kon vasthouden. Het kon me onvoldoende boeien.