Achterhaald verleden

is een toegankelijk boek dat meteen in het begin prettig leest en spanning opbouwt.
Sebastiaan heeft een bijzondere liefhebberij naast zijn baan, hij restaureert antiek en bekleedt meubels. Hierdoor ontdekt hij in een antieke stoel een document dat een bijzondere wending geeft aan zijn bestaan. Hij meent in de aanwijzingen in het document iets te herkennen en denkt dat het hem op een of andere manier iets duidelijk wil maken, dat het voor hem bestemd kan zijn.
Hij volgt zijn hart en geeft gehoor aan zijn dromen, bezoekt de plaats waar hij zijn jeugd heeft doorgebracht.
Daar ontmoet hij het meisje dat vroeger al veel voor hem betekende en die hij nooit uit zijn gedachten heeft kunnen zetten. Als de tweede naam van het meisje ook nog eens overeenkomsten heeft met een naam in het document wordt het gevoel dat het hem persoonlijk iets te zeggen heeft versterkt. De lezer wordt hierdoor meegenomen in de spanningsboog van het verhaal en volgt geboeid de verhaallijn.
De schrijver houdt de vaart erin. Hij wijdt niet onnodig uit over bijkomstigheden die van het verhaal afleiden maar komt graag to the point. Hij beschrijft op een prettige en soms poëtische manier de omgeving, gemoedstoestand, emotie en neemt de lezer op een beeldende manier mee langs bospaden en winkelstraten. Ook benoemt hij de verwarring die in hem opkomt op beeldende wijze.
Zo zie je duidelijk verschil in zijn gemoedstoestand van het 1e en het 2e bezoek aan de plaats van zijn jeugd. Zelfs tijd en telefoonbereik wordt in dit verschil meegenomen.
Je komt ook grappige woordspelingen tegen in het boek.
De verhaallijn wordt steeds spannender. Wat is er aan de hand met zijn vriendin, wat houdt ze verborgen, vanwaar de interesse voor Sebastiaans vriend. Hij gaat op onderzoek uit en ontdekt steeds meer van de geheimzinnigheid die tussen hem en zijn vriendin is ontstaan.
De manier waarop deze ontdekkingen beschreven worden is prettig. De schrijver neemt zijn lezer mee in de zoektocht en bouwt zo de nieuwsgierigheid verder op.
Door het beeldend taalgebruik ziet de lezer voor zich wat er gebeurt, hoe personen eruit zien, hoe de omgeving is, je proeft de stilte, ruikt de mufheid, ervaart wat door de gesprekken heen gebeurt zoals irritatie, boosheid, verliefdheid. Al deze aspecten maken het boek levendig.
De spanning stijgt waar de ontknoping nadert. Is dit nog realistisch, zoveel toevalligheden? Ach, het is een mooi en spannend verhaal, goed opgebouwd en de lezer leert iets over de handel in antiek en de zwendel erin. Het leest lekker weg, je wilt het in één keer uitlezen omdat je geboeid blijft maar af en toe denk je wel “dit kom je in de werkelijkheid eigenlijk niet tegen” maar daarvoor is het ook een boek. Minpuntjes zijn wel dat er erg veel nakijkfoutjes in zijn blijven zitten. Dat geeft een slordige indruk. De schrijfstijl is hier en daar een beetje ouderwets en er worden veel komma's gebruikt die niet altijd nodig zijn. Toch krijgt dit boek van mij een 8. Ik heb erg veel plezier beleefd aan het lezen ervan.